Jacy są Szwedzi?

Hej :) Dzisiaj dowiecie się kilka punktów, które opisują szwedzkie społeczeństwo. Oczywiście cechy nie dotyczą każdej szwedzkiej osoby, ale są to cechy, które łączą wielu Szwedów lub które są u nich często spotykane. Nie są to wszystkie cechy, ale więcej na temat Szwedów dowiecie się w przyszłych postach.

Po pierwsze, są spokojni, sprawy starają się rozwiązywać pokojowo, wyjaśnić rozmawiając. Nawet dzieci wychowują w spokojny sposób, bez szarpania, klepania czy straszenia. Jak wspomniałam, nie mówię o wszytkich rodzinach, ale większość wychowuje w spokojny sposób, są cierpliwi i są nauczeni, żeby tłumaczyć i dać dziecku popłakać, żeby zrozumiało, że nie zawsze można dostać co się chce.

Szwedzi często są skryci, nieśmiali. Nawet sami o sobie tak mówią. Nie otwierają się od razu, na początku są lekko zamknięci w sobie, ale później po poznaniu danej osoby są bardziej śmiali. Wsiadając do autobusu najchętniej usiedliby kilka miejsc dalej od osoby, która już w tym autobusie jest. Ale tak chyba ma wiele osób, woli się mieć trochę przestrzeni wokół siebie, jeśli jest taka możliwość.

Są radośni w pracy i w życiu. W pracy i poza pracą najczęściej spotkamy Szweda śmiejącego się, wesołego, energicznego. Szwedzi lubią aktywny styl życia i nawet starsze osoby aktywują się, na przykład chodzą na długie spacery, biegają, chodzą na siłownię, zumbę, basen. Szwedzkie rodziny często wyjeżdżają na zwiedzanie terenów znajdujących się w okolicy albo uczestniczą w innych aktywnościach, jak na przykład chodzą na basen.

To jest ogół, trafiają się także Szwedzi "chłodni, niemili" lub mili tylko dla innych Szwedów, ale tutaj piszę o tym jacy oni są w pracy i życiu, że są energiczni i weseli.

Szwedzi kochają zwierzęta, naturę i dbają o środowisko. W Szwecji ważne jest, żeby natura nie była niszczona, już w przedszkolach dzieci uczą się dużo o naturze i zwięrzetach i o tym, jak ważne są one na Ziemi. Często można spotkać dużo rodzin na spacerach, na placach zabaw. I co do zwierząt - prawie każda rodzina szwedzka ma jakiegoś zwierzaka w domu.

Są punktualni. Dla nich bardzo ważna jest punktualność nawet jeśli to jest spotkanie rodzinne. A w pracy jest to jeszcze bardziej przestrzegane. W szkole średniej, gdzie chodziłam, miałam dwie dziwne nauczycielki, które wpisywały częściową nieobecność nawet jeśli uczeń spóźnił się pięć - dziesięć minut.

Lubią planować, potrafią zaplanować sobie mniej więcej co będą robić w następnym tygodniu lub miesiącu. Lubią mieć wszystko poukładane, żeby być przygotowanym na kolejne dni i niczego nie zapomnieć. Notują swoje plany w kalendarzach, w zeszycie lub w telefonie. Ja sama lubię zapisywać sobie te najważniejsze rzeczy, o których muszę pamiętać, zapisywanie i planowanie pomaga w organizacji.

Szwedzi są oszczędni, skąpi. Nie lubią wydawać pieniędzy na niezbyt potrzebne rzeczy, starają się jak najtaniej kupić jakieś rzeczy lub usługi, które ktoś prywatnie sprzedaje, na przykład meble, ubrania, pomoc w ogródku i tak dalej. 

Nastoletnie Szwedki często siedząc w pociągu, autobusie, będąc na mieście, potrafią na głos rozmawiać o chłopakach i opowiadać na przykład jak bardzo jedna z nich chce zdobyć chłopaka, albo chce odbić chłopaka jakiejś dziewczynie, bo jej zdaniem to właśnie ona do niego pasuje, a nie tamta i pyta o rady swoją koleżankę, albo jak jej kolega z klasy chce z nią być, ale ona widzi go tylko jako kolegę i inne problemy tego typu. Nie wiem dlaczego tak jawnie rozmawiają o takich sprawach, ja wolałabym, żeby tylko osoba lub osoby, które dobrze znam słyszały ode mnie takie coś. Czasami wydaje mi się, że to jest ich sposób na chwalenie się jak to bardzo są lubiane przez jakiegoś chłopaka albo jak bardzo chcą kogoś zdobyć.

Dziwna rzecz, z którą spotkałam sie u wielu szwedzkich osób.

Nie rozumiem dlaczego, ale niektórzy robią zdjęcia trumny na pogrzebie swoich bliskich, i robią zdjęcia postawionego po czasie pomnika. Wystawiają to na Facebooku i piszą, jak bardzo tęsknią. Moim zdaniem jest to dziwne i nie na miejscu, żeby wystawiać takie zdjęcia. Inaczej jest kiedy wystawi się zdjęcie bliskiego, któro było zrobione, kiedy żył, dodać opis i wystawić, żeby może lepiej się poczuć, ale wystawianie zdjęć trumny lub pomnika jest moim zdaniem zbędne.



Coś co Was zdziwiło, zaskoczyło pozytywnie lub negatywnie?